Categories: placeHOLDER3
      Date: Feb  2, 2011
     Title: ΤΙ ΝΟΜΟ ΨΗΦΙΣΑΝ;

Το κατάντημα μιας χώρας φαίνεται και μέσα από τους νόμους που υιοθετεί. Στην Ελλάδα γίνεται το τελευταίο διάστημα ντόρος για τον νόμο που αφορά τις ευθύνες των υπουργών.  Διερωτήθηκα τι μπορεί να λέει ένας τέτοιος νόμος (βάζω τα ονόματα των κυπρίων ομολόγων τους); Π.χ. Ο περί Υπουργού Εργασίας Νόμος θα λέει «αν δεν μειωθεί η ανεργία κατά 1% τον χρόνο τότε δεν θα παίρνει αύξηση η κα. Χαραλάμπους, αν αυξηθεί η ανεργία μέχρι 1% θα της γίνεται επίπληξη κι αν η αύξηση είναι πέραν του 1%θα πρέπει να παραιτείται και να αποποιείται τα δικαιώματα της.». Ο περί Υπουργού Οικονομικών Νόμος θα λέει «αν το δημοσιονομικό έλλειμμα ξεπεράσει 2 συνεχόμενες χρονιές το όριο που προνοεί το σύμφωνο Σταθερότητας θα κόβεται το επίδομα παραστάσεως του κ. Σταυράκη. Αν δε, το ξεπεράσει για 3 ή και περισσότερα χρόνια δεν θα του επιτρέπονται ταξίδια στο εξωτερικό».

Όμως ούτε αυτά τα παράλογα δεν συζητούνται στην Ελλάδα. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Προσπαθούν να περάσουν νόμους που θα αποτρέπουν τους Υπουργούς τους να κλέβουν!!! Ναι ξανά-διαβάστε το. Νόμοι ειδικά για τους Υπουργούς. Δεν είναι αρκετοί αυτοί που ισχύουν για τους πολίτες και χρειάζονται ειδικούς νόμους για τους Υπουργούς τους.

«Καλά που είναι το κακό;» θα ρωτήσει κάποιος «να θέλει η πολιτεία να περιορίσει τις κλοπές και τις μίζες από τα πολιτικά πρόσωπα, την στιγμή που όλοι γνωρίζουν πως γίνονται;». Η απάντηση είναι απλή, αν μια πολιτεία δεν μπορεί να επιλέξει 5-10 τίμιους πολιτικούς, ή και να αποβάλει άμεσα τους ανέντιμους, ότι νόμο και να ψηφίσει αυτοί πάντα θα βρίσκουν τρόπο να την κλέβουν.

Η αποτελεσματικότητα των νόμων και των θεσμών καταλήγουν πάντα στον ίδιο παρονομαστή. Στα άτομα. Άτομα τους ορίζουν, άτομα τους εφαρμόζουν, άτομα τους ελέγχουν και άτομα δικάζουν.  Εκεί θα έπρεπε να επικεντρωθεί η χώρα, εκεί θα έπρεπε να επικεντρωθούμε και εμείς.

Δεν είναι τυχαίο που μόλις ένα πολιτικό πρόσωπο ή πρόσωπο που κατέχει πόστο σε θεσμό, (θέσεις εμπιστοσύνης) με την δημοσίευση του παραμικρού στοιχείου το οποίο θα θέσει σε αμφισβήτηση (προσέξτε όχι να το αποδείξει), την τιμιότητα ή τις προθέσεις του αμέσως παραιτείται. Αν όχι τον παραιτούν. Αν όχι αντιδρούν τα μέσα ενημέρωσης και ο πολίτης.

Αγόρασε αυτοκίνητο ο Υπουργός Οικονομικών χώρας και σε λίγους μήνες πέρασε νομοθεσία με την οποία αυξάνονται οι φόροι στα αυτοκίνητα. Μόλις δημοσιεύτηκε η είδης παραιτήθηκε. Ούτε χρειάστηκε να αποδεχθεί πρόθεση, ούτε να περαστεί νομοθεσία. Έστω και αθώος να ήταν, είναι πιο σημαντικό να έχει εμπιστοσύνη ο απλός πολίτης στους θεσμούς (ώστε να τους σέβεται) απ΄ ότι το «ανθρώπινο» (όπως το αποκαλούν κάποιοι γελοίοι) δικαίωμα των πολιτικών να κατέχουν την θέση μέχρι να αποδεχτούν κλέφτες.

Από Εφ. Πολίτη