Σε  όλο τον κόσμο το φαινόμενο της ανεργίας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις,  για παράδειγμα στην Ισπανία έχει αγγίξει το 20,5% που σημαίνει ότι 4,33 εκατομμύρια  άνθρωποι είναι άνεργοι.. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι    όποιαςδήποτε ηλικίας, η φύλου  με οικογένειες  να συντηρήσουν η όχι.

 Στον τόπο μας υπάρχει ένα φαινόμενο αύξησης των νέων ανέργων που επιστρέφουν από τις σπουδές τους με ένα η δύο πτυχία. . Αυτοί οι νέοι επιστρέφουν με ένα σωρό όνειρα και προσδοκίες  αλλά και όρεξη για δουλειά. Δυστυχώς,  με το που έρχονται στην Κύπρο υπάρχει μια απότομη προσγείωση όταν αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα ονειρεύτηκαν. Η πραγματικότητα  τους είναι ότι οι ώρες που έχουν ξενυχτήσει πάνω από τα βιβλία, τα χιλιάδες ευρώ που έχουν ξοδέψει αυτοί η οι οικογένειες τους εξαργυρώνονται με μια εργασία που πληρώνει 1000 τον μήνα. Και αν  είναι τυχεροί  να  βρουν  αυτή  την  εργασία! Και επειδή ακόμα θυμούμαι και νοσταλγώ την λίρα μας, πρέπει εδώ να πω ότι με 600 λίρες που είναι το αντίτιμο των 1000 ευρώ πληρώνετο πριν το 2009 η ανειδίκευτη εργασία και όχι  η επιστημονική κατάρτιση. Φαίνεται  όμως ότι αυτοί που έχουν πάρει την δουλειά των 1000 ευρώ τους έχει δοθεί το μήνυμα ότι πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένοι γιατί χιλιάδες άλλοι νέοι είναι στην αναμονή αυτής της εκμετάλλευσης. Και λέω εκμετάλλευσης γιατί οι εργοδότες έχουν εκμεταλλευτεί σε μεγάλο βαθμό τους νέους ακριβώς επειδή ξέρουν την ανάγκη τους για δουλειά και αν δεν δεχθεί ο ένας την δουλειά αμέσως μπορούν να τον αντικαταστήσουν με κάποιον άλλο. ( η απλή θεωρία της προσφοράς και ζήτησης)

Επιπλέον το κόστος ζωής έχει ανέβει τόσο πολύ που σχεδόν κανένας δεν μπορεί να ζήσει με αυτό το μισθό, πόσο μάλλον αν έχει οικογένεια να συντηρήσει. Οι χιλιάδες άλλες νέοι επιστήμονες που είναι στην αναμονή για μια οποιανδήποτε δουλειά πλέον βρίσκονται στα πρόθυρα της απελπισίας γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι ακόμα χρειάζονται τις οικογένειες τους να τους συντηρούν και ότι μπορεί να γίνουν και 30 χρόνων μέχρι να μπορέσουν να ανεξαρτηκοποιηθούν.

 Έχουμε δημιουργήσει σαν κοινωνία τις νέες ομάδες φτωχών ανθρώπων.

Και  οι δύο ομάδες των νέων αυτοί που πληρώνονται με τα 1000 ευρώ και αυτοί που είναι άνεργοι αισθάνονται αποξενωμένοι από την κοινωνία με την Μαρξιστική έννοια.  Η  εργασία είναι ένα μέσο που φέρνει την ολοκλήρωση του ανθρώπου σαν μια διαδικασία όπου οι άνθρωποι αισθάνονται τον εαυτό τους και την σύνδεση τους με την ευρύτερη κοινωνία.  Ο Μαρξ πίστευε ότι η εργασία είναι πολύ σημαντική για τον άνθρωπο, αλλά κυρίως  η εργασία που είναι δημιουργική και παρέχει περιθώριο ανάπτυξης της προσωπικότητας . Μίλησε για την αποξένωση του εργάτη που με την επαναλαμβανόμενη εργασία , την αποξένωση δηλαδή  από το αντικείμενο της εργασίας του, την διαδικασία παραγωγής, από τον εαυτό του και τέλος από την κοινότητα και τους συνανθρώπους του.

Σήμερα, στις μοντέρνες κοινωνίες, δεν είναι μόνο ο εργάτης αποξενωμένος από το αντικείμενο της εργασίας του αλλά όλοι αυτοί που δουλεύουν χωρίς καμιά ικανοποίηση για αυτό που κάνουν απλά γιατί πρέπει να κερδίσουν τα προς το ζειν.

 Η τεχνολογία έχει συμβάλει τα μέγιστα  στην αποξένωση γιατί πλέον δεν χρειάζεται να μιλούμε με ανθρώπους αλλά επικοινωνούμε μέσω των μηχανών.

Οι άνεργοι επιστήμονες αισθάνονται αποξενωμένοι γιατί δεν τους έχει δοθεί η ευκαιρία να δημιουργήσουν,  να δείξουν τις ικανότητες τους, και αισθάνονται ανήμποροι, βάρος στις οικογένειες τους και στην κοινωνία. Όταν ρώτησα κάποιον νεαρό γιατί δεν βρήκε ακόμη δουλειά ,  μήπως έχει ψηλές απαιτήσεις μου απάντησε. ‘’Πώς να βρω δουλειά όλοι θέλουν 5 χρόνια πείρα , που να βρω αυτή την πείρα όταν δεν μου δίνουν την ευκαιρία να δουλέψω?’’ Και έχει δίκαιο

Επισημαίνουμε  ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά και βαθύτατα κοινωνικό.  Εχουμε καταντήσει μια κοινωνία με αποξενωμένους νέους που δεν θέλουν να συμμετέχουν στα κοινά, έχουν χάσει το νόημα της δικής τους ζωής και  διατρέχουν τον κίνδυνο της ανομίας, δηλαδή  μιας κατάστασης όπου οι άνθρωποι δεν ακολουθούν τους κανόνες και νόμους της κοινωνίας που ζούν.

 Ας τα έχουμε αυτά υπόψη μας ελπίζοντας ότι οι κυβερνώντες θα δουν το πρόβλημα της ανεργίας στην σωστή του διάσταση πριν να είναι πολύ αργά και  ακολουθήσουμε παραδείγματα άλλων λαών που έχουν αποδιοργανωθεί σαν κοινωνίες  από τα ψηλά ποσοστά ανεργίας.

Τατιάνα Ζαχαριάδου
Κοινωνιολόγος
ΖΥΓΟΣ
ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ